فوتبال ايران

استعداد يابي فوتبال

شكل اوليه لاكراس در ميان سرخپوستان آمريكا در دوران پيش از كلمبيا به خوبي تثبيت شده بود. بازي هاي توپ مانند چوگان عمدتاً ماهيتي مذهبي داشتند و به خدايان تقديم مي شدند و براي اطمينان از رفاه جامعه انجام مي شدند. در ميان كودكان بومي آمريكا، كيكبال توسط بزرگسالان تشويق مي شد. يك مجسمه سفالي مايا متعلق به قرن هشتم پس از ميلاد كه توپ‌بازي را با دستكش‌هاي محافظ و پد لگن نشان مي‌دهد در Jaina، مكزيك پيدا شد. بازي‌هاي توپ براي ماياهاي باستان و ديگر مردمان آمريكاي ميانه مهم بود و تقريباً همه شهرهاي مايا داراي زمين‌هاي توپ بودند - مناطق مستطيلي شكل كه توسط رديف‌هايي از صندلي‌ها براي تماشاگران محصور شده بود. در ارتفاعات 20 تا 30 فوتي (6 تا 9 متري)، يك حلقه سنگي كه قرار بود توپ از طريق آن پرتاب شود، در يك بازي به نام پوك آ توك يا تلاچتلي به ديوار نصب مي شد. توپ از لاستيك ساخته شده بود و تقريباً 6 اينچ (15.2 سانتي متر) قطر داشت. توپ بلند، يك بازي سنتي با توپ كه هنوز در ميان مردمان اونونداگا ايروكوئي در شمال نيويورك انجام مي‌شود، نوعي برچسب است كه از خفاش و توپ استفاده مي‌كند. در ميان ايگبوهاي نيجريه، پسران اوكپاسا را ​​بازي مي‌كنند، بازيي كه در آن سه پسر، يكي در پشت و دو نفر جلو، بايد از لمس توپ خودداري كنند. در روستاهاي ويتنام، يك بازي سنتي با توپ و چوب غذا توسط بچه ها انجام مي شود.